Umowa sprzedaży 

Zgodnie z art. 535 §1 Kodeksu cywilnego „Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.” Z powyższego wynika, iż to obie strony czynności prawnej obciążone są pewnymi obowiązkami. Po stronie sprzedającego jest powinność wydania rzeczy, kupujący natomiast musi ją odebrać i zapłacić umówioną cenę.

Aby zawarcie umowy było skuteczne, w umowie muszą znaleźć się essentialia negoti- elementy obowiązkowe. Konieczne jest zatem określenie:

ïstron umowy – kto jest sprzedawcą, a kto kupującym,

ïprzedmiotu umowy – jaka rzecz podlega sprzedaży,

ïceny – ile kupujący zapłaci za daną rzecz (nie musi być wskazana kwotą).

Do skutecznego zawarcia umowy sprzedaży nie jest wymagana żadna szczególna forma, zatem ustalenia mogą być poczynione ustnie. Wyjątkiem jest jednak umowa zbycia nieruchomości (musi być zawarta w formie aktu notarialnego).

Korzyści związane z zawarciem umowy w formie pisemnej

Wszystkie elementy umowy mogą pojawić się w umowie ustnej, to jednak wprzypadku sporu istnienie takich ustaleń należy udowodnić. O ile co do podstawowych postanowień nie ma zazwyczaj większych wątpliwości (przedmiot umowy i cena znajdują się na rachunkach, fakturach czy protokołach odbioru), o tyle wykazanie skutecznego zastrzeżenia np. kary umownej jest niezwykle trudne. 

Rękojmia za wady rzeczy sprzedanej

Każdy nabywca chroniony jest przez przepisy prawa na wypadek, gdyby jakość odebranej przez niego rzeczy odbiegała od oczekiwanej. Nawet więc jeśli dany produkt nie jest objęty gwarancją producenta czy sklepu, w przypadku awarii mamy szansę na jego wymianę czy otrzymanie rekompensaty. Z instytucji tych możemy korzystać równolegle – wybrać tę, która daje nam lepsze warunki.

Zgodnie z przepisem art. 556 Kodeksu cywilnego, Sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego,  jeżeli rzecz sprzedana ma wadę.

Wada polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:
ï nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub przeznaczenia,
ï nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór,
ï nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia co do takiego jej przeznaczenia,
ï została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.
Nadto jeżeli kupującym jest konsument, na równi z zapewnieniem sprzedawcy traktuje się publiczne zapewnienia producenta lub jego przedstawiciela, osoby, która wprowadza rzecz do obrotu w zakresie swojej działalności gospodarczej, oraz osoby, która przez umieszczenie na rzeczy sprzedanej swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odróżniającego przedstawia się jako producent.
Rzecz sprzedana ma wadę także w razie nieprawidłowego jej zamontowania i uruchomienia, jeżeli czynności te zostały wykonane przez sprzedawcę lub osobę trzecią, za którą sprzedawca ponosi odpowiedzialność, albo przez kupującego, który postąpił według instrukcji otrzymanej od sprzedawcy.

Trzeba jednak pamiętać o zachowaniu terminów reklamacyjnych. Po pierwsze,wada musi być stwierdzona nie później niż po dwóch latach od dnia zakupu rzeczy (w przypadku nieruchomości jest to pięć lat). Od tego czasu nabywca ma rok dochodzenie roszczeń – po tym czasie dochodzi do przedawnienia.

Uprawnienia z tytułu rękojmi mogą być przez strony modyfikowane w umowie. Nie można ich ograniczyć jedynie w przypadku, gdy kupującym jest konsument.