Rozwód z orzeczeniem o winie

Rozwód z orzeczeniem o winie to prawne zakończenie związku małżeńskiego na drodze sądowej. Rozwody z orzeczeniem o winie to jeden z najczęstszych sposobów rozwiązania małżeństwa w Polsce. Tego typu proces charakteryzuje się tym, że sąd określa, która ze stron – mąż, żona lub oboje – doprowadziła do rozpadu małżeństwa. Aby sąd mógł podjąć decyzję, niezbędne jest dostarczenie odpowiednich dowodów.

Przesłanką do orzeczenia rozwodu jest trwały i zupełny rozkład pożycia. Stan taki występuje, gdy pomiędzy małżonkami ustały więzi psychiczne, fizyczne i gospodarcze. Przyczyną ustania łączących małżonków więzi mogą być zarówno działania jednego lub obojga małżonków, jak i również ich wzajemna bezczynność.

W wyroku rozwodowym sąd wskazuje, kto jest winnym rozpadu pożycia czy wina leży po stronie tylko jednego z małżonków czy też po stronie obojga małżonków. Sąd może również zaniechać wskazywania małżonka winnego wydając wyrok rozwodowy bez orzekania o winie.

Rozwód z orzeczeniem o winie jednego z małżonków to rozstrzygnięcie wskazujące małżonka ponoszącego całkowitą odpowiedzialność za rozkład pożycia. Przed sądem należy wykazać, jakie normy, zasady lub wzorce naruszył małżonek winny. 

Katalog przyczyn uzasadniających orzeczenie rozwodu z wyłącznej winy jednego z małżonków jest katalogiem otwartym. Najczęściej spotykanymi przyczynami wskazywanymi w wyrokach rozwodowych z orzeczeniem o winie jednego z małżonków są:

ï zdrada – małżonkowie obowiązani są do wzajemnej wierności, uczciwości i wspólnego pożycia, nawet jednorazowa zdrada może uczynić małżonka winnym,

ï przemoc fizyczna i psychiczna – zachowania agresywne, poniżające i krzywdzące małżonka, naruszające jego nietykalność zawsze uznane zostaną przez sąd za zawinione,

ï porzucenie małżonka – małżonek, który bezpodstawnie opuścił dom i porzucił założoną rodzinę poniesie konsekwencje swego egoistycznego zachowania i uznany zostanie winnym,

ï uzależnienia (alkoholizm, narkomania) – prowadzą do naruszania nie tylko obowiązków małżeńskich, ale także rodzinnych, rodzicielskich, domowych, zarobkowych, co uzasadnia obciążanie winą za rozpad pożycia małżeńskiego małżonka uzależnionego,

ï nieróbstwo – obydwoje małżonkowie mają obowiązek przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, wobec czego postawa małżonka zdolnego do pracy i jednocześnie długotrwale pracy niepodejmującego uznane będzie za podstawę zezwalającą na obciążenie małżonka niepracującego winą,

ï odmowa współżycia – uzasadnia orzeczenie winy po stronie małżonka stroniącego od współżycia, jednocześnie zaznaczyć trzeba, iż nie może to być odmowa jednorazowa czy czasowa uzasadniona przesłankami zdrowotnymi,

ï trwonienie majątku – zezwala na obarczenie winą za rozkład pożycia małżeńskiego małżonka wykorzystującego w sposób nadmierny posiadany wspólnie przez małżonków majątek.

Uzyskując rozwód z orzeczeniem o winie małżonka można osiągnąć wiele korzyści, zarówno w sferze duchowej, jak i materialnej.

Rozstrzygnięcie o winie małżonka w swej istocie stanowi kompensatę moralną dla małżonka prawego, dobrego i szanującego złożone małżonkowi winnemu obietnice. Pozwala na szybsze pogodzenie się z opuszczeniem, naruszeniem powziętych obowiązków, brakiem szacunku. Wyrok orzekający winę małżonka przywraca również wiarę w poczucie sprawiedliwości i praworządności. Rozwód z orzeczeniem o winie ma także istotne konsekwencje w sferze finansowej, głównie alimentacyjnej. Jeżeli małżonek został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny zobowiązany jest przyczyniać się do zaspokajania potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku, a nawet wtedy, gdy jego sytuacja byłaby poprawna. Świadczenia alimentacyjne orzeczone na rzecz małżonka niewinnego przysługują comiesięcznie, aż do chwili, gdy małżonek niewinny wstąpi w nowy związek małżeński, z zastrzeżeniem, że jeżeli będzie to ślub kościelny, to wówczas obowiązek alimentacyjny samoistnie nie wygaśnie. Obowiązek ten ustawowo trwa co najmniej pięć lat, jednakże może zostać przez sąd przedłużony. Możliwość otrzymania świadczeń alimentacyjnych przez małżonka niewinnego od małżonka winnego podparta jest zasadami moralnymi, etycznymi oraz zasadami współżycia społecznego, a jej głównym celem jest zapobieżenie sytuacji, w której małżonek niewinny miałby zostać dodatkowo dotknięty poza cierpieniem psychicznym pogorszeniem swojej sytuacji materialnej.

Sprawy rozwodowe z orzekaniem o winie uznawane są za jedne ze spraw najcięższych dowodowo. Małżonek niewinny musi dostatecznie wykazać winę małżonka, który zapewne dążył będzie do oddalenia od siebie odpowiedzialności i końcowego rozstrzygnięcia o winie wspólnej obojga małżonków lub braku takiej winy. Nadmienić również trzeba, iż małżonek winny często przybiera metody walki sądowej i pozasądowej mające na celu obciążenie winą małżonka rzeczywiście niewinnego. Przed złożeniem pozwu warto skorzystać z pomocy fachowego prawnika, który właściwie i należycie poprowadzi sprawę zapewniając osiągnięcie rozwiązania słusznego i sprawiedliwego.